Het wil ze onder de aandacht brengen. Een componist per keer. En liefst in zijn of haar aanwezigheid. Vaak worden daarbij titels voor het eerst in ons land uitgevoerd of beleven ze, als het werk speciaal voor dit koorproject werd geschreven, hun wereldpremière. Afgelopen weekend beleefde men de tiende editie.

Opus kiest niet zomaar een componist. Hij moet muziek schrijven die toegankelijk is voor een breed publiek en iets met de luisteraar doet. Om het geheel te versterken, verbindt Opus muziek met andere kunst. Zo beleefde men tijdens een eerdere editie een choreografie, uitgevoerd door dansers van het Nationale Ballet. En droeg Edwin Rutten gedichten voor van Obe Postma.

Ditmaal draaide het dus om Forrest: zondag trad Opus op in het Koninklijk Concertgebouw Amsterdam, vrijdag in Leeuwarden. Hoe men bij Forrest terechtkwam? Opus-voorzitter Egbert van Hes vond hem tijdens intensief gegoogle. ,,Gezamenlijk vielen we voor de sereniteit van zijn muziek en het overweldigende, typisch Amerikaanse Hollywood-achtige.” Projecties door Teus van der Stelt van Lichtkunst Lumiteus begeleidden de uitvoering.

Waagstuk

Het energieke eerste deel van Forrests feestelijke Jubilate Deo met Nootstroom, het Opuskoor en het Groninger Kinder- en Jeugdkoor, bleek voor Oosterbaan allesbehalve een waagstuk te zijn. Hij hield dit werk, dat zijn Nederlandse première beleefde, vrij goed in balans en wist bovendien de juiste sfeer te treffen. Ook in andere delen van deze meertalige muzikale wereldreis met een vredesboodschap was dat zo.

Oosterbaan liet zijn manschappen meeveren op Forrests klankpracht en legde een fraaie cadans aan. En de lichtkunstenaar? Die leidde het publiek voorzichtig naar een finale in technicolor. De uitvoerenden presenteerden zich onder Oosterbaan als een geoliede en geïnspireerde machine die zelfs de componist van dienst zover kreeg dat hij zijn iPhone tevoorschijn haalde en grote delen van dit concert filmde. Dat de bijdragen op gitaar, orgel en de van oorsprong Chinese erhu wat op de achtergrond bleven, net als het orgelspel, deed weinig afbreuk.

RUDOLF NAMMENSMA